ಜೀವನ ಎಂಬ ಈ ಪ್ರಯಾಣದಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ...!

ದೀಪಾವಳಿಯ ರಜೆ ಮುಗಿಯಿತು, ಮನಸ್ಸು ಒಪ್ಪದಿದ್ದರು ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಡಲೇ ಬೇಕು. ಇತ್ತೀಚೆಗಷ್ಟೇ ಕಾಲೇಜು ಮುಗಿಸಿ ಕೆಲಸದ ನಿಮಿತ್ತ ಮೈಸೂರಲ್ಲಿ ಟ್ರೈನಿಂಗ್ ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು  ಹೈದೆರಾಬಾದಿಗೆ ಟ್ರಾನ್ಸ್ಫರ್ ಆಗಿತ್ತು. ಕಾಲೇಜಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕಿದ್ದರೆ ಮನೆಯಿಂದ ದೂರ ಇರಬೇಕು, ಬ್ಯಾಚುಲರ್ ಲೈಫ್ ಅಂದರೆ ಏನೆಂಬುದು ಅನುಭವಿಸಬೇಕೆಂಬ ಕಾತುರ. ಆದರೆ  ಈಗ ಮನೆಗೆ ಹೊರಡಲು ತುದಿಗಾಲಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತೇವೆ, ರಜೆ ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಮನೆಯಿಂದ ಹಿಂದೆ ಹೊರಡಬೇಕಿದ್ದರೆ ಮನಸ್ಸು ಭಾರವಾಗುತ್ತದೆ. ಮನೆಯಿಂದ ಸುಮಾರು ಮೂರು ಗಂಟೆಗೆ ಬಸ್ಸು ಹತ್ತಿದ್ದೆ. ಪ್ರಯಾಣಿಸುವಾಗ ಕಿಟಕಿ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಕೂರುವುದಂದ್ರೆ  ಅದೇನೋ 

ನನಗೆ ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದ ಇಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು. ಶಾಲೆಗೆ ಬಸ್ಸಲ್ಲಿ ಹೊರಡಬೇಕಿದ್ದರೆ ಕಿಟಕಿ ಬದಿಯಲ್ಲಿ  ಕೂರಲು ಅಣ್ಣನೊಡನೆ ಜಗಳವಾಡುವುದು ರೂಢಿಯಾಗಿತ್ತು.

ನನ್ನ ಸೀಟ್ ಹುಡುಕುತ್ತ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳು, ಕಿವಿಗೆ ಇಯರ್ ಫೋನ್  ಸಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡು ಅವಳ  ಲೋಕದಲ್ಲೇ ಮಗ್ನಳಾಗಿ ಕೂತಿದ್ದಳು. ಕಿಟಿಕಿ ಬದಿ ಕೂರಬೇಕೆಂದರೆ ಈಗಲೂ ನನ್ನೊಳಗಿರುವ ಆ ಹಠಾತ್ತಾದ ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗಿ ಎದ್ದು ಬಿಡುತ್ತಾಳೆ. ಅಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದವಳು ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಸರಿದಳು. ನನ್ನೊಳಗಿರುವ  ಆ  ಪುಟ್ಟ  ಹುಡುಗಿ  ನಲಿಯುತಿದ್ದಳು  ಖುಷಿಯಿಂದ. ಬಸ್ ಹೊತ್ತಿಗಿಂತ ಬೇಗನೆ ಬಂದಿದ್ದರಿಂದ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತಿತ್ತು . ಬಸ್ ಹೊರಡಬೇಕಿದ್ದರೆ ನನ್ ಕಾಲೇಜ್ ಬ್ಯಾಚ್ ಮೇಟ್ ಒಬ್ಬ ಬಸ್ ಹತ್ತಿದ. ಅವ್ನು 

ಹೈದೆರಾಬಾದಿಗೆಂದು  ಹೊರಟಿದ್ದ. ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷ ದಿನಾಲು ಒಂದೇ ಬಸ್ಟಾಪ್ ಅಲ್ಲಿ ಕಾಲೇಜ್ ಗೆ ಹೊರಡುವಾಗ ನಿಂತಿದ್ದರೂ ನಾವು ಮಾತಾಡಿದ್ದು ತುಂಬಾ ಕಮ್ಮಿ.ಭಾರತೀಯರು ಹೊರದೇಶದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದರೆ ಹೇಗೆ ಉತ್ತರ ಭಾರತದವನೇ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದವನೇ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸದೆ ಒಗ್ಗಟ್ಟಾಗಿರುತ್ತಾರೋ ಹಾಗೆ ನಾವು ಹೈದೆರಾಬಾದ್ ಅಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಯಾವ ಬ್ರಾಂಚ್ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸದೆ  ನಮ್ಮ ಕಾಲೇಜುನವರೆಂದು ವಾರಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಕೆಲವರು ಒಟ್ಟಾಗಿದ್ವಿ. ಅವನೋ  ಮಾತಿಗಿಳಿದರೆ ಎಷ್ಟು  ಬೇಕೋ  ಅದಕ್ಕ್ಕಿಂತ ಜಾಸ್ತಿಯೇ  ಮಾತಾಡುವವನು. ತನ್ನ ಮಾತಿನ ಮೋಡಿಯಲ್ಲೇ ಯಾರನ್ನೂ ಮರಳು ಮಾಡಿಸುವವನು.  ಹೇಗೂ  ಒಬ್ಳೆ  ಹೊರಟಿದ್ದೆ ,ಜೊತೆಗೆ  ಒಬ್ರು  ಇದ್ದಾರೆ ಎಂದು  ಧೈರ್ಯ  ಬಂತು.

ಹೀಗೆ  ನಾವು ಮಾತಾಡಬೇಕಿದ್ದರೆ  ನನ್ನ  ಬದಿ  ಕೂತಿದ್ದ  ಹುಡುಗಿ ಮಾತಿಗಿಳಿದಳು. ಅವಳೇ ಶಿವಾನಿ, ಅವಳು  ಮಂಗಳೂರಿನ  ಒಂದು  ಕಾಲೇಜಲ್ಲಿ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್  ಮುಗಿಸಿ  ಈಗ ಉನ್ನತ  ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು  ಪಡೆಯುತಿದ್ದಳು. ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಮುಗಿಸಿದ ಕೂಡಲೇ  ಮುಂದೆ ಏನು ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ ಕೆಲವರು ಎರಡು ವರ್ಷ ಐಟಿ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸೇರಿ ಮತ್ತೆ ಎಂಬಿಎ ಅಥವಾ ಎಂಟೆಕ್ ಎಂದು ಹೇಳಿದರೆ, ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ಎಂಎಸ್ ಗೆಂದು ಹೊರದೇಶಕ್ಕೆ ಹೊರಡುತ್ತಾರೆ. ನೂರರಲ್ಲಿ ಹತ್ತೋ ಹನ್ನೆರಡು ಮಂದಿಯೇನೋ ನೇವಿ ಗೋ ಆರ್ಮಿ ಗೋ ಇಲ್ವೇ ಐಎಎಸ್ ಆಫೀಸರ್ ಆಗ್ಬೇಕೆನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಸ್ತಿ ತಿಳಿಯಬೇಕೆಂಬ ಆಸಕ್ತಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದ್ದು  ಅವಳ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆಂದು ಅವಳು  ಆಯ್ದ ಕೋರ್ಸಿನಿಂದಾಗಿ.  ಮಾಸ್  ಮೀಡಿಯಾ  ಅವಳ ವಿಷಯವಾಗಿತ್ತು. ನಾನು  ಅಷ್ಟು  ಮಾತಾಡುವವಳಲ್ಲ  ಆದ್ರೆ   ಮಾತಾಡುವವರನ್ನ  ಕಂಡರೆ ಅವರೊಡನೆ  ಸಮಯ  ಕಳೆಯುವುದಂದ್ರೆ  ಒಂದು  ಹೆಜ್ಜೆ  ಮುಂದೇನೇ  ಇರುವವಳು. ಅರ್ಧ  ಗಂಟೆಯಲ್ಲಿ  ನಾವು  ಮೂವರು  ಬಾಲ್ಯದಿಂದ  ಪರಿಚಯ ಇರುವವರಂತೆ ಮಾತಾಡಲು  ಶುರು  ಮಾಡಿದ್ವಿ . ಬಸ್ಸಲ್ಲಿ  ಹೆಚ್ಚೆಂದ್ರೆ  ಹತ್ತು  ಹದಿನಯ್ದು  ಮಂದಿ  ಇದ್ದದರಿಂದ ನಮ್ಮ್  ಗಲಾಟಿಯೇ  ಇಡೀ  ಬಸ್ಸಲ್ಲಿ  ಕೇಳುತಿತ್ತು.

ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಾದ ನಂತರ ನಾನು ಮತ್ತೆ ಶಿವಾನಿ ಮಾತಾಡ್ತಿದ್ವಿ. ನನ್ನ ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳು ಮೈಸೂರಿನ ಟ್ರೈನಿಂಗ್ ಬಗ್ಗೆ,ಹೈದೆರಾಬಾದಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಅನುಭವದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು  ಅವಳು ಆಸಕ್ತಳಾಗಿದ್ದರೆ ಅವಳ ವಿಷಯದ ಆಯ್ಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನಾನು ಕುತೂಹಲದಿಂದ ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದ ತಾನು ಪತ್ರಕರ್ತೆ ಯಾಗಬೇಕೆಂಬ ಕನಸಿನ ಗೋಪುರ ಕಟ್ಟಿದ್ದಳು. ಆದ್ರೆ ಪಿಯುಸಿ ಯಲ್ಲಿ ವಿಜ್ಞಾನ ಕಲಿತ ನಂತರ ಸುಮಾರು  ಮಂದಿಯ ಹೆತ್ತವರ ಹಾಗೆ ಅವಳ ಹೆತ್ತವರು ಕೂಡ ತಮ್ಮ ಮಗಳು ಡಾಕ್ಟರ್ ಅಥವಾ ಇಂಜಿನಿಯರ್ ಆಗಬೇಕೆಂದು

ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಗೆ ಸೇರಿಸಿದ್ದರು. ಆದ್ರೆ ಅದು ಅವಳಿಗೆ ಕಬ್ಬಿಣದ ಕಡಲೆಯಾಗಿತ್ತು. ಹೇಗೋ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷ ಮುಗಿಸಿ ತನ್ನ ಇಷ್ಟದ ಪ್ರಕಾರ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಸೇರಿದ್ದಳು.

ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದ ಪುಸ್ತಕಗಳೊಟ್ಟಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಸ್ತಿಯೇ ಹೊತ್ತು ಕಳೆಯುತಿದ್ದವಳು ನಾನು. ಅವಳ

ಹವ್ಯಾಸಗಳಲ್ಲೊಂದು ಓದುವುದಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಲೇಖಕರ ಬಗ್ಗೆ, ನಾವು ಓದಿದ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಬಗ್ಗೆ  ಮಾತಾಡಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ವಿ .ಮಾತಾಡುತ್ತ ಮಾತಾಡುತ್ತ ನಮಗೆ  ಹೊತ್ತು ಕಳೆದದ್ದೇ ಗೊತ್ತಾಗಿರಲಿಲ್ಲ  ಅವಳು ಹುಬ್ಬಳಿ ಗೆಂದು ಹೊರಡಿದ್ದಳು. ಹುಬ್ಬಳಿ ಬಂತೆಂದ ಕೂಡಲೇ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ನಂಗೆ ಬೇಜಾರಾಗಿತ್ತು. ಏಳು  ಗಂಟೆಯಲ್ಲೇ  ನಾವು ಆಪ್ತರಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ವಿ. 

ಆದ್ರೆ ಆಧುನಿಕ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಇಂದಿಗೂ ನಮ್ಮ ಮಾತು ನಿಲ್ಲಲೇ ಇಲ್ಲ.

ಅವಳು  ಇಳಿದ ಕೂಡಲೇ ಇನ್ನೊಬ್ಬಳು ಬಂದು ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕೂತಳು. ಅವಳು ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿ ಯಿಂದ ಹೈದೆರಾಬಾದಿಗೆಂದು ಹೊರಡಿದ್ದಳು. ನಾನು ಇನ್ನು ಶಿವಾನಿ ಬಗ್ಗೆ

ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೆ, ನನ್ನ ಬದಿ ಇದ್ದವಳು ಮಾತಿಗಿಳಿದಳು. ಒಬ್ಬರಿನ್ನೊಬರ ಪರಿಚಯ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ವಿ. ಇವಳು ಬಿಸಿಎ ಮುಗಿಸಿ ಎಂಬಿಎ ಮಾಡಿದ್ದಳು. ಎಂಎಸ್ ಗೆ  ಕೆಲವೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರುವವಳಾಗಿದ್ದಳು. ಬಿಸಿಎ  ಮಾಡಿದ್ದರಿಂದ  ಎಂಎಸ್ ಗೆ ಪ್ರವೇಶಕೊಸ್ಕರ

ಇನ್ನೊಂದು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಸರ್ಟಿಫಿಕೇಷನ್ ಕೋರ್ಸ್ ಮಾಡುತಿದ್ದಳು. ಎಂಎಸ್ ಯಾವ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಮಾಡಲು ಎಣಿಸುತ್ತಿದೀರ ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ ಅವಳ ಉತ್ತರ ಕೇಳಿ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಚಕಿತಳಾಗಿದ್ದೆ. ಅವಳ ಮದುವೆ ನಿಶ್ಚಯವಾಗಿತ್ತು. ಗಂಡು ಯುಎಸ್ಏ ಯಲ್ಲಿ

ಇರುವುದರಿಂದ ಅವನಷ್ಟೇ ಶಿಕ್ಷಣ ಹೊಂದಿರಬೇಕೆಂದು ಎಂಎಸ್ ಗೆ ಸೇರುವುದಾಗಿಯೂ, ಯಾವ ವಿಷಯವು ಆದರೂ ಸರಿ ಡಿಗ್ರಿ ಒಂದಿದ್ದರೆ ಸಾಕು ಎಂದಳು. ಓದುವುದು, ಆ ನಂತರ ಒಂಬತ್ತು ಹತ್ತು ಗಂಟೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ನನ್ನಿಂದ  ಆಗದು ಎಂದಿದ್ದಳು.

ಮತ್ತೆ ಅಷ್ಟೇನೂ ಮಾತಾಡಲು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರಿಂದ, ಮರುದಿನ ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೋಗ್ಬೇಕಾದಿದ್ದರಿಂದ ನಾನು ಮಲಗಿದೆ. ಆದ್ರೆ ನಿದ್ದೆ ಹತ್ತಲಿಲ್ಲ. ಹದಿನೈದು ಗಂಟೆಯ ಪ್ರಯಾಣದಲ್ಲಿ ಎರಡು ತರದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಪರಿಚಯವಾಗಿತ್ತು. ಎರಡನೆಯವಳ ಹೆಸರು ಎರಡೇ ದಿನದಲ್ಲಿ ಮರೆತು ಹೋದರೆ ಮೊದಲನೆಯವಳೊಡನೆ ಇನ್ನು ಮಾತು  ಮುಗಿಯಲಿಲ್ಲ. ಒಬ್ಬಳು ಕನಸಿನ ಗೋಪುರವನ್ನು ಒಡೆಯದಂತೆ ನಿಲ್ಲಿಸಲು ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿ ಸೇರಿದರೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬಳು ಹೆಸರಿನ ಮುಂದೆ ಡಿಗ್ರಿ ಗೋಸ್ಕರ ಸೇರುವವಳಿದ್ದಳು.

ಜೀವನ ಎಂಬ ಪ್ರಯಾಣವು ಇದೆ ಏನೋ . ನಮ್ಮದೇ  ಆದ ಒಂದು ಜೀವನ ದ ಶೈಲಿ ಇದ್ದರೆ ನಾವು ಭೇಟಿ ಯಾಗುವವರ ಶೈಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ತರ ಇರುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯಾಣದ ನಡುವೆ ನೂರಾರು ಮಂದಿಯನ್ನ ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತೇವೆ. ಕೆಲವರಿಂದ ಹೇಗೆ ಇರಬೇಕೆಂದು  ಪಾಠವನ್ನು ಕಲಿಯುತ್ತೇವೆ  ಇನ್ನು ಉಳಿದವರಿಂದ  ಹೇಗೆ ಇರಬಾರದೆಂದು ಕಲಿಯುತ್ತೇವೆ.

ಸರ್ವಜ್ಞ ಹೇಳಿದಂತೆ -

"ಒಂದೊಂದು ಹನಿಬಿದ್ದು ನಿಂದಲ್ಲಿ ಮಡವಕ್ಕು
ಸಂದ ಸತ್ಪುರುಷ ನೋಡಲಾಗಿ ಪರಬೊಮ್ಮ
ಮುಂದೆ ಬಂದಕ್ಕು"

(Just like a drop joining a drop can create an ocean, A person by meeting good souls and learning moral values earns an ocean of knowledge)